Toen god de moeders van kinderen met autisme schiep
was hij al 6 dagen aan het overwerken.
Een engel verscheen en zei,
U steekt wel heel veel tijd en werk in deze exemplaren.
Heb je de specificaties van deze bestelling wel eens gelezen?
vroeg god vermoeid.
De moeder van zo'n kind moet buitengewoon goede ogen hebben,
zodat ze kan zien hoe bijzonder haar kind is wanneer allen verblind zijn
door het syndroom.
Ze heeft ook veel meer energie dan normaal nodig,
zodat ze nooit opgeeft, ook niet wanneer anderen dat wel doen.
Haar huid moet extra dik zijn om alle onrecht en alle krietiek op
haar opvoedingscapaciteiten te kunnen verdragen.
Ik heb haar zelfs een sterker hart gegeven,
met een groter vermogen om lief te hebben en te begrijpen.
God, zei de engel terwijl ze zijn mauw aanraakte,
u kunt beter wat rusten en er morgen verder aan werken.
Dat kan niet zei God, er zijn meer kinderen met autisme
dan de wereld weet.
De engel vloog langzaam rond het schepsel en bestudeerde het nauwkeurig.
Opeens stopte ze en boog zich voorover.
Haar vinger gleed over de wang van de vrouw.
Ze lekt, zei de engel, ik denk dat u er te lang aan heeft doorgewerkt.
Dat is geen lek, zei god, dat is een traan.
Waar is die voor? vroeg de engel.
Ik neem aan voor alle opgekropte emoties, voor te veel onrechtvaardigheid
en voor gebrek aan begrip, zei God.
U bent werkelijk geniaal, zei de engel
God keek somber en leunde achterover in zijn stoel.
Die traan heb ik niet gemaakt, zei hij
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten